Al sinds mijn jeugd heb ik een specifieke belangstelling voor rouw, rouwverwerking en aanverwante zaken. Ook in mijn werk in het basisonderwijs kreeg ik ermee te maken. Ik raakte steeds meer doordrongen van de waarde van passende rituelen en woorden bij een afscheid. Spreken bij uitvaarten en de voorbereidingen daarop zijn een bijzondere, persoonlijke manier van werken voor en met mensen.
Tenslotte krijgt mijn voorliefde voor taal, schrijven en dichten door dit werk een extra dimensie, die op een unieke manier gedeeld wordt.
Via diverse cursussen verdiepte ik mij verder in dat wat er zoal komt kijken bij een waardig afscheid in de breedste zin van het woord. Het mogen spreken op een aantal afscheidsbijeenkomsten en het daarbij genoten vertrouwen zette mij aan hier praktisch mee verder te gaan, vooreerst in combinatie met het werken in het onderwijs en het voltrekken van huwelijken in de hoedanigheid van Buitengewoon Ambtenaar Burgerlijke Stand. De verbindende factor is het mens mogen zijn voor elkaar.